من و او

دیشب همه شب در برم آن سلسله‌مو بود           من بودم و او بود

می بود و صفا بود و صبا بود و سبو بود                 من بودم و او بود

دامان چمن پر‌گل و در دامن گلزار                         من بودم و دلدار

مه دلکش و گل نغز و هوا غالیه‌بو بود                   من بودم و او بود

آن دم که چمن بود پر از نغمه‌ی بلبل                   من بودم و آن گل

آن گل که سراپا همه رنگ و همه بو بود               من بودم و او بود

چشمان من از اشک سعادت شده لبریز              و آن گلبن نوخیز

چون شاخ گل افتاده به پیرامن جو بود                  من بودم و او بود

می خورد به صد ناز و به صد ناز میم داد               بوسی ز پیم داد

آنجا که نه غیر و نه رقیب و نه عدو بود                  من بودم و او بود

او از می و من از می عشقش شده سرمست      او سرخوش و من مست

لب بسته و در سینه بسی راز مگو بود                من بودم و او بود

گه زیر گل سرخ و گهی زیر گل زرد                       و آن ماه زمین‌گرد

می رفت و دلم در پی او از همه سو بود               من بودم و او بود

هم‌صحبت من او شد و هم‌صحبت او من            در ساحت گلشن

معشوقه نکو عشق نکو حال نکو بود                   من بودم و او بود

از نام و نشانش چه سرایم سخن ای دوست        بگذر ز من ای دوست

روح من و عشق من و آمال من او بود                  من بودم و او بود

پژمان بختیاری 

 با کلیک روی مصراع اول، غزل را با صدای محسن م.ب بشنوید